[n คำนาม]

(Kanji)

調子者

---

(Yomikata)

ちょうしもの

---

(Romaji)

chōshimono

---

(Thai)

1.คนที่เหลิงง่าย 2.คนที่ชอบทำตัวให้เข้ากับคนอื่น อย่างไม่สมเหตุสมผล

---

デコる หลบหน้าด้วยความอาย มารยาททางสังคม คนธรรมดา ดูไม่มีพิษสง ดูไม่มีอะไร ดูไม่เก๋า (คำปรามาส) 1.เล่น 2.เที่ยว,เที่ยวเล่น 3.นั่งเล่น,เตะฝุ่น (ไม่มีไรทำ ไม่มีงานทำ) 4.ถูกปล่อยทิ้งไว้ไม่ได้ใช้งานอย่างเต็มประสิทธิภาพ 5.เที่ยวพนัน,เที่ยวเล่น (ใช้ในความหมายไม่ดี เช่น เที่ยวกินเหล้า เที่ยวเลาท์) 6.เดินทางไปศึกษา,ไปเรียนรู้ (ใช้ในรูป ～に遊ぶ) 7.เป็นของเล่น,เย้าแหย่ 8.หลอกปา,ปาทดสอบ (ในกีฬาเบสบอล เพื่อหลอกล่อ หรือ คลำทางดูว่าคู่ต่อสู้จะตีแบบไหน) 9.เพลิดเพลิน หรือ สุนทรีย์ไปกับ (มักใช้กับพวกโคลงกลอน หรือ วงดนตรี) ทุกคนล้วนแล้วแต่มีนิสัยเสียไม่มากก็น้อย อายจนหน้าแดง ปล่อยไก่ จอนผม การหายขาดจากโรคภัยไข้เจ็บ 1.ปาก (อวัยวะ) 2.ปากทาง หรือ ต้นทางเข้าออก (เช่น ปากขวด ปากแผล ทางเข้าชานชลา) 3.ปากท้อง (จำนวนคน) 4.ปริมาณอาหาร 5.คำพูด,การนินทา,ความเห็น 6.ต้นทางรับเรื่อง 7.ปลาย หรือ ขอบ 8.หน่วยนับของดาบ 9.หน่วยนับของคำที่กิน 10.หน่วยนับของจำนวนที่หารแบ่งจากจำนวนเต็มออกมา (มักใช้กับพวกค่าใช้จ่าย หรือ เงินบริจาค เป็นต้น)